Komşu Kafe Collective

Skończył się Bayram, mam tydzień wakacji, a poza tym rytualne zabijanie jest nie dla mnie, więc nie będę o tym pisać (Wikipedia stoi otworem dla tych, którzy nie wiedzą co to jest). Obecna sytuacja polityczna i fala protestów w Stambule nie pozwala pozostać obojętnym, ale wszystko znajdziecie na portalach informacyjnych, a ja nie czuję się kompetentny, żeby to komentować. W Stambule wiemy po prostu gdzie i o której nie chodzić. Poza tym udało mi się znaleźć miejsce i ludzi, którzy pozwalają mi być ponad złem tego świata. 
Komşu Kafe Collective to niekomercyjna działalność ludzi, którzy chcą stworzyć alternatywę dla wszechobecnych kapitalistycznych kawiarni i restauracji. Niewielka, ale klimatyczna kawiarnia, w której każdy może poczuć się jak w domu. Cudowni ludzie, którzy codziennie przygotowują wegetariański i wegański lunch, a raz/dwa razy w tygodniu tematyczną kolację. Mile widziana samoobsługa i wolontariacka pomoc w kuchni. Cena nie gra roli! Płaci się według uznania i możliwości. Afiyet Olsun!

Bayram's finished, I have a week of holiday and moreover ritual killing's not for me, so I will nor write about that (Wikipedia stays open for those who don't know what's Bayram). Current political situation and a wave of protests in Istanbul doesn't let to be indifferent, but you may find everything in news and I don't feel competent to comment it. In Istanbul we just know what time and where not to go. I found a place and people that let me be above the evil of this world. 
Komşu Kafe Collective is an uncommercial activity of people that want to create an alternative place to ubiquitous capitalist coffee shops and restaurants, but cosy cafe, where everyone can feel like home. Wonderful people that everyday prepare a vegetarian and vegan lunch and once ro twice a week dedicate on evening to show a cuisine of choice. It's nice if you can help yourself by self-service and voluntary help in the kitchen. Price's the less important. Pay what you want and what you can afford. Afiyet Olsun!

Briefly about author

ENGLISH TEXT BELLOW

#art #eco #hipster #organic #community #recycling #performance #gender

Większość z Was jest tutaj prawdopodobnie dlatego, że zna mnie osobiście. Tym, którzy mnie osobiście nigdy nie poznali, wydaję mi się istotne wyjaśnić w kilku zdaniach, kim jestem i dlaczego to robię. Autorefleksja to niezwykle istotny element każdej większej pracy pisemnej, dlatego, że uświadamia odbiorcę o światopoglądzie i doświadczeniu autora. Te zaś mogą wywierać znaczący wpływ na to, w jaki sposób interpretuje on rzeczywistość. Bociani Lot to moja osobista historia, choć jeszcze nienapisana. To nie historia ani wizja miasta, ale zaledwie jednostkowa interpretacja napotkanej w nim rzeczywistości. 

Jestem studentem trzeciego roku kulturoznawstwa. Przez dwa ostatnie lata mieszkałem w Poznaniu. Mam spore doświadczenie w podróżach po europejskich miastach i metropoliach. Ta jednak jest moją pierwszą samodzielną i długoterminową podróżą na Bliski Wschód. Będzie to też mój pierwszy pobyt w Azji. 

W pigułce…
Od wielu lat amatorsko zajmuję się teatrem. Teatr i performans to dziedziny sztuki, które stają się dla mnie narzędziem wyrażania, ale i obserwowania rzeczywistości.
Sztuka europejska ma dla mnie charakter linearny, dlatego nie stronię ani od sztuki współczesnej, ani historii sztuki. Nie wyobrażam sobie, jak można upatrywać jedno bez uwzględnienia drugiego. Poza tym zdaję sobie sprawę z utartego przez lata europocentryzmu w nauce i sztuce, dlatego często chętnie odszukuję przykłady „spoza kanonu”.
Moda to fajna zabawa i sposób wyrażania siebie, jeśli ma się mnóstwo pieniędzy albo jest się hipsterem. Lubię się fajnie ubierać i dobrze jeść. Uważam, że to w życiu ważne.
Najchętniej spędzam czas w miejscach społecznościowych. Idea tego typu miejsc (szczególnie ogrodów) jest mi bliska, przez to, że sam ostatnio zajmowałem się ich tworzeniem. Mam nadzieję odszukać takie miejsca w Stambule.

To chyba najważniejsze z moich zainteresowań, które powinniście znać, bo z pewnością będą rzutować na to, czego będę szukał w Stambule i jak będzie wyglądać moje życie. Poza tym możecie ohashtagować przy mnie wszystkie popularne, angielskie przymiotniki i wszystko stanie się jasne…

#art #eco #hipster #organic #community #recycling #performance #gender

Most of you probably know me personally and that’s the mean reason you’re here. For those, who had never met me, I find it important to explain in few words, who am I and why am I doing this. Self-reflection is extremely significant element of any biger written piece, because it makes reader realize author’s philosophy of life and personal experiences. Those may meaningly influance, the way he interprets reality. Flight of a Stork, although it’s not written yet, is my personal history. This is not a history of a city, but barely an individual interpretation of reality met there. 

I’m a student, doing third year of Cultural Studies on bachelor level. Last two years I lived in Poznań. I have much experience in traveling around European cities and metropolises. However this is going to be my first, independent and long-term journey to Middle East. It’s gonna be my first stay in Asia. 

Briefly…

I voluntery do theatre since many years. Theatre and performance are the kinds of art, that became to me a tool of expresing and observing reality.

I love to spend my free time in community places. Such places’ conception (especially community gardens) is one of my interests, because I was recently working on creating them. I hope to find them in Istanbul. 

European art has in my opinion a linear character. That’s why I don’t avoid neither contemporary art, neither art history. I can’t imagine one, excluding another. Furthermore I’m aware of europocentrismus, builded over the years in arts and science. That’s why I always look for examples „out of cannon”. 
Fashion’s a nice game and way of expresing themselves, if you’re rich or hipster. I like to dress up nice and eat good. I think, those’re life-important. 

I guess, that these are the most important of my interests, that you should know, because they’ll certainly affect on what I’ll be looking for in Istanbul and how is my life gonna look like. Otherwise everything becomes clear if you use by me all the trendy and fancy english hashtags…