Balat

"Marzenie fotografa" - taki opis można znaleźć w niektórych alternatywnych przewodnikach po Stambule. Balat to część dzielnicy Fatih i był zamieszkany wcześniej przez Żydów. Teraz jest to muzułmańska okolica. Połączenie kolorowej, żydowskiej architektury z praniem zawieszonym między domami i koszami zwisającymi z okien... Ah. Sami zobaczcie!
Chodzenie tam samemu z aparatem i robienie zdjęć to niekoniecznie wzmagająca poczucie bezpieczeństwa czynność. Po tym, jak lokalsi spoglądali na mnie, czułem, że nie należę tam. Ale przez cały czas miałem się i nawet udało mi się zaprzyjaźnic z kilkoma dzieciakami, które zaprowadziły mnie w ciekawe miejsca.

"A photograph's dream" it's what may be founded in some of alternative guides around Istanbul. Balat is a part of district called Fatih and used to be inhabited by Jews. For now it's a muslim area. Jewish colorful architecture mixed with laundrey hanging between the houses and baskets dropped from windows... Ah. Have a look on your own!
Walking there alone with a camera and taking pictures was not making me feel safe. Through the way that locals looked at me, I could have feel that I don't belong there. But I just stayed beware for all the time and even made friednships with some kids that showed me some nice places over there. 

Atatürk all around

Mustafa Kemal Pasha. Przywódca rewolucji. Ojciec Turków. To on na początku XX w. uświadomił wielu ludziom jak bardzo islam czyni ich kraj „zacofanym” i chcąc go "zeuropeizować" dokonał jego transformacji. Przez to, choć większość Turków to muzułmanie, kraj oficjalnie jest świecki. Muzułmanki nie mogą przykrywać włosów, jeśli pracują w urzędach, szkołach, placówkach publicznych, a do niedawna nie mogły w hidżabie nawet uczestniczyć w zajęciach uniwersyteckich. Republikanizm, nacjonalizm, sekularyzm, reformizm, etatyzm i równość (rządy ludu) to najważniejsze założenia Republiki, a ideologia nazywa się kamalizmem. Przez cały czas dyskurs polityczny opiera się na opozycji islamistów i kemalistów i próbach znalezienia sposobu, aby te dwie ideologie ze sobą pogodzić. Ci drudzy traktują postać Atatürka porównywalnie do tego, jak Ci pierwsi Proroka Mahometa. Z jedną podstawową różnicą - Atatürka można obrazować - przez, co jego twarz jest wszędzie. Nawet na przedmiotach codziennego użytku.

Mustafa Kemal Pasha. A leader of the revolution. Father of Turks. He was the one, that in the beginning of 20th century make people realize how does islam make their country „backward" and willing to make it "European", he performed its transformation. Because of that, although most of Turks are Muslim, the country is officially secular. Muslim women can’t cover their hair if they work in government offices, schools, public agencies, and until recently they couldn’t even take part in university classes, wearing hijab.
Republicanism, nationalism, secularism, reformism, statism and equality (populism) are the fundamentals of Republic and the ideology calls kemalism. For all the time political discourse base on an opposition between islamists and kemalists and attempts to find a way of cooperation those two ideologies together. Those second take a figure of Atatürk as those first take The Prophet Muhammad. There’s only one difference - you can illustrate Atatürk - what makes his face being everywhere. Even on the objects of everyday use.  

Islam all around.

5:37 - budzi mnie Ezan i wyjące do niego psy…
Chociaż sam jestem antyreligijny, znajduję ogromne piękno w tym, jaką wagę ludzie przywiązują tutaj do symboli religijnych. Jeszcze bardziej lubię zauważać, jak często są one używane bezrefleksyjnie, raczej jako podkreślenie przynależności do swojej kultury, niż deklaracja wiary. Styl kobiet w markowych ubraniach, wyperfumowanych od stóp do głów z wyzywającymi makijażami ciężko nazwać hidżabem, pomimo że włosy mają przykryte chustami. Podobnym przykładem może być mężczyzna na zdjęciu poniżej, który w tej samej ręce trzyma tespih i papierosa. 
Jako, że w Europie coraz trudniej doszukać się ludzi, którzy tak publicznie przyznają się do religijnej lub duchowej identyfikacji, wydaje mi się to piękne. Piękne są śpiewy muezzinów, nawet jeśli budzą mnie nad ranem. Piękny jest widok butów zostawionych przed meczetem w czasie modlitwy. 

5:37 am - Ezan and howling dogs wake me up…
Although I’m myself antyreligious, I find a huge beuty in the way people care about religious symbols here. I like even more to notice, how often they use them rather to emphasize their belonging to the culture, than a declaration of faith. Style of women dressed up in brand new clothes, perfumed from head to toe, is hard to be called hijab, despite they’re covered with scarves. A similar example may be seen on the picture bellow, where the man carries in the same hand tespih and a cigarette.
Because it gets harder in Europe to find people, that conffess their religious or spiritual identification in public, I find it very beautiful. Beutiful are muezzin’s chants, even when they wake me up in the morning. Beautiful is an image of shoes left in front of a mosk in praying time.